Topmiddei yn ‘t Readtsjerkje mei rasartyste Inez Timmer.

By de yngong fan de saal krige it publyk de folder Vijf minuten voor aanvang. Te plak op de kreake wie der tiid om dizze te besjen. Ús stie te wachtsjen in solomusical weryn de ynternasjonale sjongeres/aktrise Inez Timmer har ferhaal oer roem, glitter en glamour fertelle sil. It koar efter it hekje yn it Readtsjerkje wie omboud ta in 
toaniel mei in kaptafel mei echte ljochtsjes der om hinne, mei in kapstok mei attributen, en spotlights in waarme kleuren. De klok stiet op fiif foar trijen.
De gerdinen fan de tsjerke wiene tichtlutsen. It tsjerkje like dizze middei in lyts, smûk teaterke. Oft it no by de foarstelling hearde of net, de ljocht- en gelûdsman hat it in kertier foar oanfang drok mei it stellen fan de ljochten en oare technyske saken. Twa froulju die’t foaroan sitte krije it skynsel fan de pears, blauwe of giele ljochten yn de eagen werop se fan plak ferhûzen. De man seach dat en sette de ljochten oars wernei de dames wer op harren eardere plak sitten giene. Tafollich?
Dan komt nei it iepeningswurd om trije oere Inez Timmer it tsjerkepaad del.. stimoefeningen dwaande.

Sy set har efter de kaptafel en is dwaande har gesicht op te meitsjen. Undertusken hearre wy út de lûdsprekker dat it hast tiid is om op te kommen. Panyk, spanning, in tillefoantsje op it allerlêste momint.....

Inez fertelt yn har show oer har libben...har heit, har skoalletiid, har ferleafdheden, har lerares wêzen en har move nei werom yn de skoallebanken op har twaentritichste...op it Conservatorium voor lichte muziek yn Hilversum. As se ôfstudearre is... komt it artystenbestean.

Alle fertelsels siert sy op mei moaie lieten.

Mear as fjirtich jier hat dizze frou op grutte poadia stien. De earste rol wie yn Joop van den Ende syn earste musical Cyrano de Bergerac.. en wat kamen der in protte efteroan. Inez spiele yn Eastenryk, Dútslân, Nederlân en sels yn New York. Oan alles sit wol in moai ferhaal en liedsjes út die tiden. Wat in breed ferskaat kin dizze artyste sjonge, fan Ierse ballad mei dravende hynderkes oant stimmige ferskes.

Ferhaal út The Beauty and the Beast
Nei it skoft moetet aktrise Inez yn it gongpaad ferskate bekinden... dy’t se nei in oerdreaune belangstelling útnoadige foar in lunch. De belutsen taharkers wisten efkes net hoe’t se it hiene.
Hjirnei naam de aktrise ús mei nei de audysjes. Altyd wer spannend, soene se my foar de rol ha wolle út al die kandidaten?
It ferskil tusken wurk of gjin wurk. En dan leit de brief op de matte...
Op har paad komt ek hiel wat oars; wurkje as gastsoliste op cruiseskippen. Wiken lang op itselfde skip wer’t ek fanalles te belibjen falt. It waard tsjusterder yn tsjerke, de poadiumljochten kamen noch moaier út.. it wie of‘t wy yn it teater op it skip sieten. Humoristyske ferhalen kamen del en geweldich moaie ferskes...swingend, jazzy, wat hat dizze frou in stim! Ek La vie en rose..... fan Edith Piaf, skitterend!

Publyk yn aksje: meidwaan: huis, dokter, vrienden, gynaecoloog, kroeg.

It wie al healwei seizen doe’t wy it tsjuster ynsetten mei in moaie middei efter de rêch. In ferfolch, diel twa, sit der misskien ek noch wol ris yn, sei Inez. Ik soe sizze lit jim dat net ûntkomme, sa tichteby yn Readtsjerk. It is dochs bjusterbaarlik dat in artyst die’t de hiele wrâld oer west is, graach yn ús lytse tsjerkje har ferhaal fertelt.

Tige tank Inez! Oant in oare kear!

Teksten Grytsje Dijkstra

Fotografy / Fideo Hans Dijkstra